4 yaşında bir çocuk icin kolay degil. Servisteki hosteste numaramizin olduğunu, birşey olursa bizi hemen arayacagini izah ettik defalarca.
Zaten ilk hafta okulun bahcesinde bekledim ben. Öğlenci olduğu için yarım gün izin aldım. Diger anneler de o kadar hoş sohbet insanlar ki zamanin nasıl gectigini anlamadik. Hepimiz dışarda acaba simdi ne yapıyorlardır diye düşünüp durduk. :) İşte bunu yapmış ilk gün:
Bahar'a bahcede bekledigimi özellikle söyledim, sınıfta guvende hissetsin diye. Haftanın sonlarına doğru calismam gerektiğini, yazın tatile gitmek istiyorsa, bayram da yeni bir elbise almak istiyorsa cok paraya ihtiyacimiz oldugunu anlattim. Anlatırken ikna oldu ama servise binme vakti geldiğinde "Anne sen beni bindir?"demeye başladi. Simdi calistigim gunler kumbarasina para atiyoruz, haftasonu ise, işe gitmedigim icin param yok diyorum. Biriken parayla bozdugu dvd playerin yenisini alabilecegimizi soyluyorum, dinliyor, gulumsuyor sessizce. ;)
Servisteki hostes ablamiz sizden ayrıldıktan hemen sonra susuyor, size naz yapıyor dese de, ben bir kac gun okulun bahcesinden iceri girene kadar uzaktan takip ettim kizimi. Hem sagolsun orada tanistigim anneler bana Bahar'in nasil servise binip, nasil servisten indigini anlatiyorlar, icim rahatliyor.
Serviste mahsun duruyor Baharim ama her aksam yaptığı resimleri gururla gösteriyor. Kızım resmen okullu oldu. Ben de ilk veli toplantisina katilicam yakinda. Ben ne zaman büyüdüm de veli oldum yaa.;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder